اقامتگاه حضرت مهدی (عج)

    امام قائم(عج) اکنون کجاست؟ آیا همسر و فرزند دارد؟

    برای پاسخ به این پرسش ها، ناگریز باید از روایات و گفتار پیامبر(ص) و امامان(علیهم اسلام) استفاده کرد، مطابق بعضی از روایات، آن حضرت همه ساله در مراسم حج شرکت می نماید.

    همچنین هر جا که بخواهد، به خصوص در کنار قبر امامان(علیهم السلام) و مکانهای شریف، خواهد رفت.

    او بر اساس برنامه های اسلام، دارای همسر و فرزند خواهد بود، چنانکه در بعضی از دعاها به اهل بیت(علیهم السلام) آن حضرت اشاره شده است.

    و در مورد اقامتگاه او چندین مکان در روایات ذکر شده مانند: مدینه، دشت حجاز، کوه رَضوی، کَرعَه( قریه ای در یمن) و سرزمین های دور دست. از جمله روایت شده: « حضرت مهدی(عج) و فرزندانش در جزیره های بسیار بزرگ و پهناور زندگی می کنند.»

    و مطابق روایت« علی بن فاضل مازندرانی» که در نجف اشرف سکونت داشته، حضرت مهدی(عج) و یاران و فرزندانش در جزیره ی خضراء است.

    در مورد جزیره ی خضراء، بحث و گفتگو بسیار است، بعضی از دانشمندان از قراین و ویژگی ها، حدس زده اند که جزیره ی خضراء، همان « مثلث برمودا» است که از عجیب ترین و مرموزترین مکان های روی زمین است و در دل غربی ترین اقیانوس اطلس قرار دارد.

    از عجائب مثلث برمودا اینکه: هر هواپیما یا کشتی به حدود آن برود، به طور اسرار آمیزی ناپدید می گردد و جالب اینکه آبهای آن سفید است و هر روز خبر غرق شدن تعداد تازه ای  از کشتیهای اقیانوس پیما در آبهای سفید مثلث برمودا، به گوش رسیده و می رسد.

    از دعاهای حضرت مهدی(عج) این است:

« خدایا مرا از دید دشمنانم پوشیده بدار و بین من و دوستانم، در یکجا جمع کن.»

    به مقتضای استجابت این دعا، اقامتگاه آن حضرت از دیدگاه و دسترس دشمنان، محفوظ خواهد ماند و ممکن است، همین مطلب تأییدی باشد که اقامتگاه اصلی آن حضرت در مثلث برمودا است.

    به هر حال این یوسف گم گشته، روزی به کنعان بر می گردد، و چشم یعقوب را بینا و روشن می کند، به گفته ی حافظ:

یوسف گم  گشته  باز آید به کنعان  غم  مخور

                               کلبه ی احزان شود روزی گلستان غم  مخور

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نگشت

                               دائماً  یکسان  نماند  حال  دوران ،غم  مخور

حال  ما  در  فرغت  جانان  و  ابرام  رقیب

                              جمله می داند  خدای حال  گردان  غم   مخور

نوشته شده توسط: بارون